My Web Page

Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Duo Reges: constructio interrete. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Nam et complectitur verbis, quod vult, et dicit plane, quod intellegam; Bork Verum hoc idem saepe faciamus. Deinde qui fit, ut ego nesciam, sciant omnes, quicumque Epicurei esse voluerunt? Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus. Videamus igitur sententias eorum, tum ad verba redeamus. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus;

  1. Amicitiam autem adhibendam esse censent, quia sit ex eo genere, quae prosunt.
  2. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.
  3. Atque hoc dabitis, ut opinor, si modo sit aliquid esse beatum, id oportere totum poni in potestate sapientis.
  4. Quem si tenueris, non modo meum Ciceronem, sed etiam me ipsum abducas licebit.
  5. Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus.

Beatus autem esse in maximarum rerum timore nemo potest. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere. Nondum autem explanatum satis, erat, quid maxime natura vellet.

Quo igitur, inquit, modo?
Ergo, si semel tristior effectus est, hilara vita amissa est?
Bork
Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?
Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi
ipsae per se expetuntur.

Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque
diligunt.
Nam cum in Graeco sermone haec ipsa quondam rerum nomina novarum * * non videbantur, quae nunc consuetudo diuturna trivit;

Minime vero istorum quidem, inquit. Immo alio genere; Haec quo modo conveniant, non sane intellego.