Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Ita est quoddam commune officium sapientis et insipientis, ex quo efficitur versari in iis, quae media dicamus. Sed vos squalidius, illorum vides quam niteat oratio. Bonum negas esse divitias, praeposìtum esse dicis? Duo Reges: constructio interrete. Quae quo sunt excelsiores, eo dant clariora indicia naturae. Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum. Et quidem saepe quaerimus verbum Latinum par Graeco et quod idem valeat; Quod si ita est, sequitur id ipsum, quod te velle video, omnes semper beatos esse sapientes. Dulce amarum, leve asperum, prope longe, stare movere, quadratum rotundum.

Bork Vitiosum est enim in dividendo partem in genere numerare. Sed quod proximum fuit non vidit. Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret. At multis se probavit. Paria sunt igitur. Certe, nisi voluptatem tanti aestimaretis. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Quo modo autem philosophus loquitur? Cur igitur, inquam, res tam dissimiles eodem nomine appellas?

Bork: Quaeque de virtutibus dicta sunt, quem ad modum eae semper voluptatibus inhaererent, eadem de amicitia dicenda sunt.
Facete M.: Ita fit beatae vitae domina fortuna, quam Epicurus ait exiguam intervenire sapienti.
Primum divisit ineleganter;: Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit?
An eiusdem modi?: Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.

Nos autem non solum beatae vitae istam esse oblectationem videmus, sed etiam levamentum miseriarum.

At quicum ioca seria, ut dicitur, quicum arcana, quicum occulta omnia?
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.

Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Bork Morbo gravissimo affectus, exul, orbus, egens, torqueatur eculeo: quem hunc appellas, Zeno? Eademne, quae restincta siti? Bonum incolumis acies: misera caecitas. Quid enim possumus hoc agere divinius? Quae iam oratio non a philosopho aliquo, sed a censore opprimenda est. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis? Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.

Itaque idem natura victus, cui obsisti non potest, dicit
alio loco id, quod a te etiam paulo ante dictum est, non
posse iucunde vivi nisi etiam honeste.

Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non
faciant, incidant in maiorem.

Quare ad ea primum, si videtur;
Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.